Is de meest verspreide parasiet bij vijvervissen. Deze platte ovale parasiet is ongeveer een halve millimeter groot zodat ze met het blote oog duidelijk te zien zijn. De karperluis heeft een slurfvormige mond, twee pigmentogen en vier paar pootjes. Dankzij deze pootjes kan de karperluis kleine afstanden zwemmen en zo van vis tot vis overgaan. Ook zijn ze daardoor in staat om over het lichaam van de vis te bewegen. De staart dient om te sturen en beschermt de ademhalings en geslachtsorganen.
Schade :
Aan de vis word veroorzaakt door het onttrekken van bloed en weefselstoffen. Via de slurfvormige steekmond (proboscis) dringt de karperluis door de huid en spuit wat gif in de vis.
Symptomen :
Lokaal rood gekleurde huid ontstekingen, vaak secundaire bacteriele en schimmelinfectie,s. En het is niet uitgesloten dat de karperluis ook virussen over kan brengen.
Levenscyclus :
De levenscyclus van de karperluis zorgt ervoor dat men ze heel moeilijk kan bestrijden. De volwassen wijfjes verlaten de vis om zich voort te planten, en alvorens te sterven legt elk wijfje gemiddeld driehonderd eitjes af op planten, platte stenen of vijverwanden. Na 1 maand (bij 16 graden) komen de eitjes uit en zwemmen de larven rond in het water. Na een zevental vervellingen is de karperluis twee maanden oud en reeds in staat zich voort te planten.
– De voortplantings periode ligt tussen april en september. Onder de 15 graden stopt de eiproductie. Het grote probleem is dat de eitjes ongevoelig zijn voor de meeste geneesmiddelen. Hierdoor is het noodzakelijk meerdere malen te behandelen.
– karperluis kan zonder vis twee tot drie weken overleven.
Meestal worden organische fosfaattesters gebruikt ter behandeling, maar hier treedt steeds meer resistentie tegen op.
– Andere werkzame middelen zijn: Diflubenzuron of Lufenoron alle 2 de genoemde middelen hebben als voordeel dat ze de eitjes ook aan pakken.
– bij een niet te zware besmetting volstaat het soms om de vissen een tiental minuten een zoutbad te geven van 15 gr per liter. Dit doodt de meeste luizen die dan vanzelf afvallen of makkelijk kunnen worden verwijderd.
– De huidwonden kan men het best ontsmetten met joodtinctuur. Men moet er wel op letten dat de tinctuur niet in kontact komt met de kieuwen daar dit sterk irriterend en gevaarlijk kan zijn.
– Tenslotte nog zonnebaarsjes en zeelt eten de karperluis op, hetgeen ook een (beperkte) reductie betekend van het aantal karper luizen.
Raadpleeg een specialist.