Vaak ontstaat een zwemblaasprobleem secundair aan een ander algemeen ziekteproces.
– Door druk op de zwemblaas als gevolg van bv: Tumoren, Constipatie(verstopping) of Buikwaterzucht.
In andere gevallen kan een zwemblaas aandoening een op zichzelf staand probleem zijn.
Dit kan ten gevolge van de volgende factoren:
– Verstopping van het verbindingsbuisje tussen de darm en de zwemblaas.
– Een primaire infectie van de zwemblaas bv: (myxobolus) die zeer typisch en bij voorkeur de zwemblaas aantast. Ook andere parasieten, virussen of bacteriën kunnen de zwemblaas aantasten.
– Een plotselinge temperatuurschommeling van het water, bv: bij overplaatsen van vissen zonder temperatuuraanpassing. Of tijdens de winterperiode in ondiepe of kleine koi vijvers.
– Ten gevolge van een trauma (uit de vijver springen of uit het net bij vangen) dan kan de zwemblaas scheuren, dit is dodelijk.
Verschijnselen van zwemblaasovervulling:
Overdruk is een te veel aan gas in de zwemblaas, waardoor we de zogenaamde kopstaanders krijgen.
– Scheefhangen in het water.
– Ondersteboven zwemmen.
– Aan de oppervlakte blijven drijven.
– Verwondingen door schuren (soms).
Vissen met zwemblaasovervulling zijn meestal niet ziek en eten voor zover mogelijk normaal.
Zwemblaas vol vocht:
De zwemblaaswand kan ontstoken raken en soms met vocht gevuld zijn. De buikomvang neemt toe en het drijfvermogen neemt af.
Hierbij moet eerder aan een bacteriële of schimmelinfectie worden gedacht. De prognose is niet gunstig.
Bij een zwemblaas met vocht komen de volgende verschijnselen voor:
– Op de bodem liggen.
– Een opgezwollen buik (niet altijd).
– Niet eten.
– Verwondingen van de huid op raakvlakken met de bodem.
Zwemblaas met onderdruk:
Onderdruk wil zeggen te weinig gas in de zwemblaas. De vissen gaan dan op de bodem liggen, en kunnen enkel nog zwemmen door zeer actief te bewegen.
Symptomen algemeen :
De vis heeft moeite om op een bepaalde hoogte te zwemmen, zwemt scheef, ligt veel op de bodem, of hangt met de kop naar beneden in het water.
Soms zien we een verdikking van de buik.
Diagnose :
Aan de hand van bovengenoemde symptomen kan men al met vrij grote zekerheid een diagnose stellen. Maar alleen met hulp van een rontgenfoto of een echografie kan men zekerheid hebben.
Let op, ook een opstapeling van eitjes kan soms dezelfde symptomen veroorzaken.
Behandeling :
Plaats de getroffen vis voor gedurende minimaal 1 week in een quarantaine bak met een lage waterstand.
– Verhoog de temperatuur naar 28 graden. Voer de temperatuur op met 2 a 3 graden per dag. Men kan zout toevoegen, dit kan verlichting geven.
– Laat de koi hierin 1 week verblijven.
– Wanneer er lucht of ontstekings vocht in zit kan dit met behulp van een naald uit de zwemblaas worden gezogen. (Laat hiervoor natuurlijk een specialist komen).
– Men kan eventueel medicijnen rechtstreeks in de zwemblaas injecteren.
– Bij een bacteriele infectie aan de blaas zal antibiotica nodig zijn .
– Bij parasieten is weer andere medicatie vereist.
Een poging om middels een injectie naald de blaas te legen bij een zwemblaas probleem.